Sepucuk surat yang ditujukan untuk Harijatie salah satu wanita yang dinikahi oleh Soekarno pada bulan mei 1963. Surat ini dibuat setelah 3 bulan pernikahan mereka, tepatnya pada tanggal 31 Agustus 1963.
Pada sisi surat yang terdiri dari 2 lembar ini, dituliskan oleh Soekarno, "Bali saka hotel, Ora bisa turu, njur nulis layang iki." yang artinya kurang lebih "Pulang dari hotel, tidak bisa tidur, lantas menulis surat ini."
Berikut kutipan suratnya:
Yatie adikku wong ayu,
Iki lho arloji sing berkarat kae.
Kulinakna nganggo, mengko sawise sesasi rak weruh endi sing kok pilih :
sing ireng, apa sing de mau kae, apa karo-karone? Dus : mengko sesasi
engkas matura aku ( Dadi : sanajan karo-karone kok senengi, aku ya
seneng wae )
Masa aku ora seneng? Lha wong sing mundut wanodya
pelenging atiku kok! Aja maneh sekadar arloji, lha mbok apa-apa wae ya
bakal tak wenehke.
Tie, layang-layangku ki simpenen ya! Karben
dadi gambaran cintaku marang kowe kang bisa dibaca-baca maneh ( kita
baca bersama-sama ) ing tembe jen aku wus arep pindah omah sacedake
telaga biru, sing tak ceritake dek anu kae. Kae lho, telaga biru ing
nduwur, sak nduwure angkasa. Coba tutupen mripatmu saiki, telaga kuwi
rak katon ing tjipta! Yen ing pinggir telaga mau katon ana wong lanang
ngagem jubah putih ( dudu mori lho, nanging kain kang sinulam soroting
surya ), ya kuwi aku, ----aku, ngenteni kowe. Sebab saka pangiraku, aku
sing bakal ndisiki tindak menyang kono, ---aku,ndisiki kowe!
Lha
kae kembang semboja sing saknduwure pasareanku kae, ----petikan kembang
iku, ambunen, gandane rak gandaku. Dudu ganda kembang, naning sawijining
ganda kang giwane saka rasa-cintaku. Sebab oyote kemboja mau mlebu ing
dadaku ing kuburan.
Masmu
Soekarno
yang artinya kurang lebih:
Yatie, adikku yang ayu,
Ini lho, arloji bertahta emas itu.
Biasakan memakai, nanti setelah sebulan, kamu akan tau mana yang hendak
dipilih. Yang hitam, yang satunya, atau bahkan keduanya? Jadi sebulan
lagi, katakanlah ( walaupun senang keduanya, aku akan senang juga )>
masak aku tidak senang, apalagi yang meminta adalah jantung hatiku.
Jangankan arloji, apapun akan aku beri!
Tie, suratku ini tolong
disimpan ya. Supaya menjadi gambaran cintaku kepada kamu. yang bisa
dibaca-baca lagi ( atau kita baca bersama-sama ) pada suatu hari nanti
saat aku mau pindah rumah di dekat telaga biru yang pernah aku
ceritakan. Itu lho, telaga yang diatasnya angkasa. Coba kau pejamkan
matamu sekarang, maka kau akan melihat telaga itu. lalu jika ditepian
telaga kau lihat lelaki berjubah putih ( bukan memakai kafan lho ya )
tapi kain bersulam sinar matahari yang menjadi jubah, itu aku,
aku---menunggumu. Sebab sepertinya, aku yang akan lebih dulu pergi
kesana, mendahuluimu.
Nanti jika kau lihat kembang kamboja diatas nisanku, Ciumilah!
maka
engkau akan rasakan aroma tubuhku. Bukan aroma bunga, tetapi aroma yang
tercipta dari rasa cinta. Sebab akar kamboja itu telah menusuk menembus
dadaku, didalam tanah sana!!
Masmu
Soekarno
***
Menemukan surat ini dari blog mbak Artasya Sudirman :)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar